Ali Utkan1, Volkan İğdir1, Aydın Arslan2, Tülin Şen Esmer3, Bülent Özkurt1

1Department of Orthopedics and Traumatology, University of Health Sciences, Ankara Numune Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
2Department of Orthopedics and Traumatology, İstanbul Gelişim University Special Elit İstanbul Medical Center, Istanbul, Turkey
3Department of Anatomy, Ankara University Faculty of Medicine, Ankara, Turkey

Keywords: Kadavra kuru femur kemiği, kilitli plakların uygunluğu, distal femur plağı, uyum değerlendirme parametresi, plak kemik uyumu; önceden şekillendirilmiş plak uyumu, nicel uyum parametresi.

Abstract

Amaç: Bu çalışmada iki anatomik distal femur plağının kadavra femurlarıyla uyumluluğu araştırıldı ve mevcut plakların her femura en iyi şekilde uyup uymadığı gösterildi. Gereç ve yöntemler: Gövdesinde beş, yedi ve dokuz deliği olan iki farklı plak seti 62 kadavra femuruna uygulandı. Plakların tüm iç yüzeyleri seramik çamuruyla sıvandı, sonra plaklar iki adet kendinden kilitli naylon kablo bağı kullanılarak kemiklere sabitlendi. Plak ve kemik arasında sıkıştırılan seramik çamurunun hacmi hesaplanarak nicel uyum parametresi olarak kullanıldı. Her plağın verileri ayrı ayrı analiz edildi.
Bulgular: Double Medical Technology IncorporatedTM plakları kullanıldığında, plak ile kemik arasındaki hacim ortalamaları beş, yedi ve dokuz delikli plaklarda sırasıyla 8.4 mL (dağılım, 5-14 mL), 10.0 mL (dağılım, 6-17 mL) ve 13.1 mL (dağılım, 7-25 mL) olarak hesaplandı. Zimmer Biomet IncorporatedTM plakları kullanıldığında, hacim ortalamaları beş, yedi ve dokuz delikli plaklarda sırasıyla 10.5 mL (dağılım, 6-21 mL), 12.7 mL (dağılım, 7-22 mL) ve 16.3 mL (dağılım, 8-30 mL) idi. Her grup içinde, ölçümler femur uzunluğu ile pozitif olarak anlamlı şekilde bağıntılı idi.
Sonuç: Mevcut distal femur plağı implant setleri kullanılarak her femurda en iyi uyum elde edilemeyebilir. Bu nedenle, implant setlerinde ilave boyutlarda plaklar sağlanmalıdır.