Erik N. Kubiak, Eric Strauss, Alfred Grant, David Feldman, Kenneth A. Egol

Department of Orthopedic Surgery, The New York University Hospital for Joint Diseases

Keywords: Kemik çivisi; ekipman tasarımı; femur/cerrahi; bacak uzunluğu eşitsizliği/cerrahi; osteogenez, distraksiyon/ enstrümantasyon; tibia/cerrahi.

Abstract

Amaç: Travmaya bağlı ya da büyüme ile ilgili bacak uzunluğu eşitsizliği olan hastalarda kendiliğinden uzayan intramedüller çivi ile ekstremite uzatma sırasında karşılaşılan erken dönem komplikasyonlar değerlendirildi.
Hastalar ve yöntemler: 2003 yılı Eylül’ünden başlayarak, üçüncü basamak merkezimizde İnternal İskelet Distraktörü (ISKD Orthofix, McKinney, Teksas, ABD) ile femoral uzatma işlemi yapılan tüm hastalar geriye dönük olarak değerlendirildi. Bunlar arasında dokuz hastanın (ort. yaş 24; dağılım 16-33) 11 ekstremitesine ait radyografik ve klinik kayıtlar incelendi. Komplikasyonlar kaydedilerek demografik verilerle karşılaştırıldı.
Bulgular: Ameliyat öncesi ortalama bacak uzunluğu eşitsizliği 3.7 cm (dağılım 2.5-4.8 cm) iken ameliyat sonrası sağlanan uzatma ortalama 3.1 cm (dağılım 2.3-4.4 cm) bulundu. Ortalama takip süresi 16 aydı (dağılım 12-26 ay). Distraksiyon çivileri ortalama 11.5 ay sonra çıkarıldı (dağılım 8-16 ay). Sekiz çivide komplikasyon gelişti (%72.7). Bunların yedisinde ortalama 21 günde (dağılım 4-37 gün) hastalara yeniden girişim gerekti. İki hastada çivi başına iki komplikasyon görüldü. Komplikasyon olarak ilerleme başarısızlığı gösteren dört çivide yeniden osteotomi gerekti; üç ayaktaki erken konsolidasyon için osteoklasis uygulandı; bir çivide ise hedeflenen 0.8-1.0 mm/gün ilerleme hızına karşın 3.0 mm/gün ilerleme hızıyla aşırı ilerleme görüldü.
Sonuç: Uzatmanın başarısız olduğu hastalardaki çivi ilerlemesindeki başarısızlıkta osteotomi alanında oluşan eğilmenin rol oynadığını düşünüyoruz. Yüksek komplikasyon oranı göz önüne alındığında, ameliyat sonrası dönemde yakın takibin çok önemli olduğu görülmektedir.