Bülent Adil Taşbaş1, M Önder Delialioğlu1, Mustafa Ağar1, Bülent Dağlar1, Kenan Bayrakçı1, Deniz Cılız2, Uğur Günel1

1Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 4. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
2Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği

Keywords: Kemik çivisi; çocuk; kırık fiksasyonu, intramedüller/yöntem; radius kırığı/cerrahi/radyografi; hareket açıklığı, eklem; ulna kırığı/cerrahi/radyografi.

Abstract

Amaç: Çocuklarda radius ve ulna diyafiz kırıklarının intramedüller çivileme ile tedavisinde, ulna proksimal epifizi üzerinden ulnaya çivi gönderiminin geç dönemde epifiz hasarı oluşturup oluşturmadığı araştırıldı.
Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya, önkol çift kırığı nedeniyle intramedüller çivileme yapılan ve en az iki yıl izlenen 14 hasta (10 erkek, 4 kız; ort. yaş 9.2; dağılım 6-12) alındı. Hastaların dirsek ve el bileği eklem hareket açıklıkları sağlam taraf ile karşılaştırıldı; iki önkol arasındaki uzunluk farkı klinik ve radyografik olarak araştırıldı. Klinik olarak, humerus lateral epikondili ile radial stiloid arasındaki uzunluk farkı değerlendirildi. Ulna proksimal epifizinin kontrolü için karşılaştırmalı dirsek manyetik rezonans grafileri çekildi.
Bulgular: Bütün kırıklarda ortalama 6.9 haftada (dağılım 5.8-10.5 hafta) radyografik ve klinik olarak kaynama gözlendi. Hiçbir olguda derin enfeksiyon, sinostoz, redüksiyon kaybı, damar-sinir-tendon yaralanması, kompartman sendromu, yeniden kırık, implant migrasyonu gibi komplikasyonlar görülmedi. Üç olguda gelişen ikinci derece çivi dibi enfeksiyonu antibiyotik tedavisiyle iyileşti. Klinik ve radyografik olarak iki önkol arasında uzunluk farkı oluşmadı. Karşılaştırmalı direkt radyografik görüntülerde ve manyetik rezonans kesitlerinde proksimal ulna epifizine ait belirgin bir patolojiye rastlanmadı.
Sonuç: Bulgularımız, çocuk ulna kırıklarında kullanılan ve proksimal ulna epifizi (olekranon) üzerinden gönderilen intramedüller çivinin, en az iki yıl izlem süresi içinde ulna proksimal epifizine zarar vermediği yönündedir.