Talus yerleşimli osteokondromlar: Tedavi yönetimi ve orta dönem sonuçlar - Olgu serileri
Recep Öztürk1, İsmail Burak Atalay1, Ali Ekber Yapar1, Galip Beltir1, Şefik Murat Arıkan2, Bedii Şafak Güngör1
1Department of Orthopedics and Traumatology, Dr. Abdurrahman Yurtaslan Ankara Oncology Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
2Department of Orthopedics and Traumatology, Gazi University Faculty of Medicine, Ankara, Turkey
Keywords: Egzositoz, osteokondrom, talus.
Abstract
Amaç: Bu çalışmada, talus yerleşimli osteokondromu olan hastaların demografik ve klinik bulguları tanımlandı, tedavi yönetimi ve orta dönem sonuçları sunuldu.
Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya Ocak 2008 ve Aralık 2015 tarihleri arasında merkezimize kabul edilen talus osteokondromlu 10 hasta (4 erkek, 6 kadın; ort. yaş 31.9+19.5 y ıl; d ağılım, 1 1-70 y ıl) d ahil e dildi. K linik bulgular, tedavi yöntemleri ve klinik sonuçlar retrospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastalar en az iki yıl takip edildi.
Bulgular: En sık yerleşim yeri talus anteriyoru idi (%70, n=7). Ortalama tümör boyutu 2.4±1.4 cm (dağılım, 1-5 cm) idi. Tümör çapı ile yaş arasındaki ilişki incelendiğinde, istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmadı (p=0.973). Ayrıca, cinsiyetler arasında tümör çapları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p=0.584). En yaygın semptomlar ağrı, şişlik ve hareket kısıtlılığı idi. Ameliyat sonrası ortalama takip süresi 48.1±27.7 ay (dağılım, 24-114 ay) idi. Tüm hastalara total cerrahi eksizyon yapıldı. Hiçbir hastada nüks veya osteokondrom tedavisi ile ilgili komplikasyon gelişmedi.
Sonuç: Talus yerleşimli osteokondromlar genellikle semptomatiktir ve erişkinlerde daha yaygındır. Ayrıca, kadınlarda daha yaygındır. İdeal tedavi yaklaşımı tümörün rezeksiyonudur. Titiz cerrahi eksizyon uygulandığında, nüks oranları tatmin edici sonuçlarla düşüktür.